Lisie szczenię przez pierwsze miesiące swojego życia które przeszło poprawnie socjalizację, będzie bardzo mocno za człowiekiem do tego stopnia, że jego zachowanie przypominać może omylnie psie usposobienie jak wierność i oddanie. Młody wiek to idealny etap, aby wprowadzić go w grupę innych zwierząt takich jak koty czy psy, ponieważ one uwielbiają ich towarzystwo zwłaszcza psie, traktują ich jako swoich przewodników co bardzo pomaga przy spacerach i nauce. Należy pamiętać, że specyfika gatunku powoduje, że większość lisów będzie strachliwa, a nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi bądź obcymi zwierzętami może być czynnikiem niemal nie do przejścia, powodującym silny stres. Nad takim lisem trzeba pracować, codziennie pokazywać coś nowego, zabierać na spacery i uczyć poznawać świat takim jaki jest. Nie należy się poddawać po tygodniu czy dwóch.  

Przy różnego rodzaju szkoleniach nie wolno stosować systemu kar, zraniony lis nie odgryzie się jak większość psów, jednak mają one świetną pamięć i każda pomyłka może sporo kosztować. Lis pozostanie wierny i oddany człowiekowi aż do momentu kiedy zacznie wchodzić w etap lisiego szału i to jest ten etap, kiedy właściciele pozbywają się tych zwierząt. Niestety lisy to nie są urocze pieski czy kotki, a specyficzne zwierzęta o bardzo indywidualnym charakterze. 

Ten charakter kształtuje się podczas lisiego szału, a mianowicie lisy stają się nadpobudliwe, mogą przejawiać agresję w stronę opiekuna, zwykle stają się bardziej uparte jak osły, zawzięte, złośliwe i można by wymieniać i wymieniać. Najbezpieczniejszym i najkrótszym możliwym opisem można ich zachowanie przyrównać do „kobiety która jest w trakcie owulacji”, tak właśnie oddziałują ich hormony.

Oprócz lisiego szału, który zaczyna przejawiać się już pod koniec lata/początkiem jesieni i może trwać do roku czasu, a nawet i dłużej zaczynają się pojawiać pierwsze cechy należące do tego gatunku czyli bardzo specyficzny zapach – biorący się z gruczołu zapachowego i gruczołów łojowych.

Lisy śmierdzą i to bardzo. Trzeba nauczyć się z tym żyć. Nie ma możliwości usunięcia gruczołu zapachowego, ponieważ niszczy to gospodarkę hormonalną tego zwierzęcia i jest zwyczajnie nielegalne. Lisy również w swojej naturze mają zakodowane kopanie, czy też znaczenie terytorium, znaczyć nie będzie każdy, lecz spora większość. 

Lisy kochają kraść, niszczyć i demolować i będą to robić całe swoje życie. Niektóre osobniki bardzo łagodnie przechodzą etap dojrzewania, niemal niezauważalnie. Niestety nadal należy podchodzić do nich mocno osobniczo, bo są bardzo indywidualnymi stworzeniami. Po przejściu tego etapu dopiero jesteśmy w stanie zobaczyć jak dany osobnik będzie się zachowywać, dlatego też jeśli hodowca ocenia szczeniaka jako oazę spokoju – co jest sprzeczne z rzeczywistością, to nie należy mu do końca wierzyć, bo zachowanie zwierzęcia może ulec zmianie o 180 stopni, w tym może, a nie musi bo jak wspomniałam wyżej jest to kwestia mocno osobnicza.

BARDZO WAŻNY ZASTRZYK WIEDZY -> KLIK