Jeśli podjąłeś już decyzję zakupu lisa, to zapamiętaj najważniejsze informacje:

• Lisy preferują nocny tryb życia,
• Niektóre osobniki znaczą teren,
• To są nocne zwierzęta i potrafią nieźle koncertować,
• Nie każdy lis nauczy się korzystać z kuwety, 
• Lisy śmierdzą. Ich mocz ma intensywny zapach, oraz zapach z gruczołów,
• Bywają bardzo uparte, 
• Kochają kraść i kopać,
• Niektóre osobniki mogą przejawiać agresję,
• Jeden z najgorszych etapów życia z lisem to lisi szał.
• Życie z lisem w domu często bywa jak po przejściu huraganu, zniszczone rzeczy, meble itp.

Jeśli te przykłady nie wywarły na Tobie żadnego wrażenia, to w takim razie
Witaj w gronie lisich pasjonatów! Pamiętaj, że lis to masa wyrzeczeń i na pewno ukróci się Twoje grono znajomych chociażby zważając na zapach. Możesz wkładać wiele starań, ale i tak zawsze będziesz pachnieć lisem, plus jest taki, że szczenięta nie pachną piżmem, jedynie jak się wystraszą to możesz poczuć ich silny zapach. Młode lisy są bardzo aktywne, więc musisz zdać sobie sprawę, że wiele rzeczy trzeba zabezpieczyć zanim takiego pupila wprosisz do domu. Szczenięta są bardzo aktywne, więc musisz też aktywnie spędzać z nimi czas. Zabieraj je na spacery, im szybciej nauczysz lisa, że świat zewnętrzny nie jest taki straszny, tym mniej później będziesz mieć problemów chociażby z zakładaniem szelek. Niektóre osobniki mogą nie lubić spacerów, wtedy też nic na siłę. Nasza lisica nie pozwala ubrać na siebie szelek, najchętniej by nas rozszarpała, ale trafiła do nas w wieku około 5-6 miesięcy, więc na taką naukę było już niestety za późno, zwłaszcza, że nie chciała współpracować. Zdarzają się jednak wyjątki, które pozwolą Ci ubrać na siebie szelki nawet po największych traumach, ale to są naprawdę pojedyncze osobniki.  Zanim mimo wszystko weźmiesz lisa na pierwszy spacer pamiętaj o szczepieniach na parwowirozę i nosówkę, chyba że lis pochodzi z hodowli i hodowca wcześniej wykonał szczepienia to wtedy nie ma problemu. Kolejnym i ważnym etapem, aby udogodnić wam życie jest nauka korzystania z kuwety i tu od razu wspomnę, nie zawsze się da. Niektóre osobniki są bardzo uparte. Nauka jest prosta. Polega na podawaniu smaczków jeśli zwierzę załatwi się we właściwe miejsce i zbieranie odchodów z otoczenia oraz wkładania do kuwety, należy robić to konsekwentnie i za każdym razem jeśli zwierzak  wypróżni się poza kuwetę, niestety nie daje to 100 % gwarancji, że zwierzę się kuwety nauczy, dodatkowo lis który nie był kastrowany może przejawiać silne wahania nastroju oraz agresję w stosunku do opiekuna. W moim przypadku spakowanie lisa do transportera i odwiedziny weterynaryjne kończą się poszarpanymi rękami, mimo oswojonego zwierzęcia. Warto wziąć to pod uwagę, że nie są to urocze merdające ogonkiem inaczej wyglądające „pieski”.

Łączenie z innymi lisami jest możliwe i najpewniej sprawdza się ze szczeniakiem, jeśli ktoś ma dorosłego lisa, to szczeniak potraktuje tego lisa jako matkę. Niestety nie ma 100% szansy, że dojdzie do akceptacji ze strony starszego zwierzęcia, odnośnie innych zwierząt domowych (czyli psy i koty) lisy uwielbiają ich towarzystwo, aczkolwiek nie każdy kot i pies będą akceptowały lisa.

Lisy kochają kopać i kraść, więc trzeba też wziąć sobie na to poprawkę i zabezpieczyć odpowiednio teren, gdzie będzie urzędował zwierzak, jak i uważać na ważne elementy, bo złodziejaszek może się nimi zainteresować.

Oprócz oczywiście minusów które tutaj cały czas opisuję, a są dla mnie priorytetem, bo bardzo dużo ludzi niestety napala się na te zwierzęta oglądając zdjęcia i filmiki, posługując się lukrowanymi informacjami decydują się na te wymagające zwierzęta, co często skutkuje niestety rozczarowaniem.

Lisy potrafią mocno przywiązać się do opiekuna, zazwyczaj wybierają jedną osobę, rzadziej dwie. Resztę domowników i znajomych mogą tolerować, a nie muszą. Można nauczyć je także różnych sztuczek, takich jak „podaj łapę”, „siad”, „hop” itp.  Wspólne spacery zalecane są w spokojne miejsca. Lisy nie lubią zgiełku i hałasu. Te piękne zwierzęta potrafią odwdzięczać się na naszą miłość mocniej, niż jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, więc ich szkody i zniszczenia często odchodzą w niepamięć.